11 Mayıs 2017 Perşembe

Psikomatik İnsan Tecrübelerim #2 Kendini Örtbas Etmek

Play
 
    İnsan, kötü olduğunu bildiği yanını, kendisini hiç durmadan tam tersiymişçesine anlatarak, idrakten gizlemeye çalışıyor.


    Nasıl yani? Çok basit. Güvenilmez bir insan, bunu kendisi de çok iyi bildiğinden, ağzından şu ve benzeri cümleleri hiç düşürmüyor -ki güvensizliği gizli kalarak güven yaratabilsin: "Bizim işimiz güvene dayalı", "Her işimiz belgeli, onaylı, kanıtlı", "Bizde herşey güvenle yürür", "Güvenmiyorsan biz yokuz!". Hay güveler...

    Aynı keza yalancılar da öyledir, "Doğruyu söylüyorum, Vallaha!", "Sana yalan borcum mu var?", "Yalan söylemiyorum şekerim!" gibi cümleler sıklıkla duyulur bu kişilerden ve kendisi de inanmıyordur bu söylediklerine aslında. Yalanı söylediği sırada okunan ezanı, yalanına şahit gösterebilen, highest level yalancı bile gördüm daha ne diyeyim. Ar damarı damage detected!...
Bunun, "Vallaha bende bir tane bile kalmadı ondan, yalan konuşmuyorum!" demesini müteakip, çantasından düşen hiç açılmamış bir paket ilacı ne yapacağını bilemeyen versiyonunu da gördüm.
Düzen>Özellikler>Yüz Kızarması: Kapalı

    Bu huya sahip kimileri öylesine usta olabiliyorlar ki; yaşını almış olmasının insanlar üzerindeki yan etkisi olan kimsenin kendisinden kötülük beklemediğinin farkındalığıyla, inanılmaz saf numarası yaparak yalanlarını yedirebiliyor, dolandırabiliyor hatta pusulalarını ahlaksızlığa, iftiraya kadar çevirebiliyorlar. O yüzden bazı insanların yaşı, ne yetişkinliğini ne bilgeliğini göstermediği gibi, saygıyı haketmesini de sağlamayan, safi bir rakamdan başka bir şey ifade etmeyebiliyor.
Hacivatla Karagöz Neden Öldürüldü filmindeki replikteki gibi: "Yaşlandıkça aklı başına geleceğine, g*tüne kaçıyor" bu kişilerin anlayacağınız.

    Ağzından sürekli namus, ahlak, hak yemek gibi cümleler duyduğum hemen hemen herkes, ya başkasının eşine kızına yan gözle doluyor, ya da mümkün olan her fırsatta yiğidi öldürmekle kalmayıp hakkını da ağzında iki çevirip hemen yutuyor. Çekiç Örs'e, Örs Üzengi'ye, Üzengi Beynime şu cümleyi gerçekten iletti bir gün; "Hak yemek herkese nasip olmaz!"...

     Yukarıdaki örneklerde olduğu gibi, sürekli aynı yönünün üzerine bastırarak bahseden bir şahıs, çok büyük ihtimalle bahsettiği yönü eksik hatta o özelliğe hiç sahip olmayan bir karakterdir. Temkinli olmalı ve hatta mümkünse uzak durmalı, onunla aynı ortamda bulunmamalı, köy-kasaba-şehir-ülke hatta kıta terkedilmeli bence.

    İyi, saf, namuslu, işinde gücünde insan ise zaten kendisinden bahsetmeyi sevmediği gibi, övülmeyi sevmiyor, yeteneklerini ön plana çıkartmaya çalışmıyor, yalan söylemiyor, ilgiden hoşlanmıyor, mütevazi, kimseye yan gözle bakmayı bile akıl etmiyor, herkesin hakkını biliyor. Bu yüzden de kendi kendi hakkında konuşan insanlara hemen inanıyor, güveniyor ve bazen sığınıyor. Yediği kazıklar, yalanlar, başkasının sindirim sistemine dahil olan hakları ve daha pek çok kötülüğün ardından, yine ya karanlık tarafa geçip diğerleri gibi oluyor, ya da kendini bozmadan, insanlara sırtını bile dönmeyen no frost buzdolabı oluyor.


▌▌Pause

Sıradaki Başlık; #3. Kendi Gibi Olanı Yermek'i ısrarla bayinizden isteyiniz.

Gerideki Başlık; #1. Kendini Başkalarından Beklemek'i tükenmeden okuyunuz!.